کارگاه ایزابل میلون در پژوهشگاه علوم انسانی

کارگاه فلسفه برای کودکان، ایزابل میلون، (Isabelle Millon)
پژوهشگاه علوم انسانی، ۱۶ مهر ۹۳

اولین کلمه‌ای که ایزابل در آغاز کارگاه گفت این بود: سلام علیکم. در کل سه کلمه‌ی سلام، بله و نه را به زبان فارسی می‌دانست. کارگاه‌اش، با بچه‌های پایه‌ی هشتم شروع شد.قرار شد بعد از اینکه اجرایی با بچه‌ها داشت، به پرسش‌ها پاسخ دهد. ایزابل از بچه‌ها خواست به زبان فارسی صحبت کنند، بچه‌ها در ابتدای کار خیلی خیلی ناخودآگاه پاسخ او را به انگلیسی می‌دادند او توضیح داد  که می‌خواهد آوا و آهنگ زبان فارسی را بشنود. محرک ایزابل این بود: مهم‌ترین چیز در زندگیتان چیست؟ یکی از بچه‌ها به اسم یاسین بحث را شروع کرد و گفت فکر کردن، ایزابل از همین‌ جا شروع کرد. در طی بحث دائم به بچه‌ها توضیح می‌داد که به عقیده‌ی من، به نظر من را از ابتدای جمله‌شان بردارند و فقط به پرسش، پاسخ دهند. یک نکته‌ی خیلی جالبش برای من وقتی بود که می‌خواست از هگل برای بچه‌ها نقل قولی را بیاورد. گفت: من یک دوست خیلی قدیمی دارم که سال‌ها پیش مرده است او گفته است: اولین اشتباه، ترس از اشتباه است. به نظرم شیوه‌ی جالبی بود برای اینکه نخواهی به بچه‌ها بگویی کانت این را گفت هگل این را گفت و ... شیوه‌‌اش همان شیوه‌ای بود که ما در کارگاه کار کرده بودیم یعنی گوش کردن‌ها  را دائم چک می‌کرد، موافق و مخالف را رای‌گیری می‌کرد. نکته‌ای که در کار او وجود داشت این بود که به شیوه و روش بیشتر از محتوا و حتی جذابیت کلاس اهمیت می‌داد، باور داشت که بچه‌ها باید یاد بگیرند خوب گوش دهند و به نظریات هم احترام بگذارند و بتواند نظریات هم را نقد کنند. نکته‌ی جالب دیگر برای من این بود که بچه‌ها را متوجه می‌کرد که عقلانی بودن نظر دوستشان با اینکه آنها با آن نظر مخالف باشند تفاوت دارد چندین بار از مخالفان پرسید به نظرت حرف دوستت عقلانی هست یا نه؟ جایی که با باورهایش همدلی و هم‌فکری نداشتم جایی بود که می‌گفت تو کار فلسفه جذابیت نیست، دغدغه‌ من این نیست که براشون جذاب باشه، من اینجا نیستم که خوشحالشان کنم من یادشان می‌دهم که فکر کنند.
فردا هم با او هشت ساعت دیگر کارگاه دارم دو تا چهار ساعت شاید در این فرصت بیشتر، بتوانم در زمینه‌ی محتوا و روش و جذابیت  از او پرسش کنم، هر چند که به پرسش‌های تکراری پاسخ نمی‌دهد.

کارگاه فلسفه برای کودکان، ایزابل میلون، (Isabelle Millon)
پژوهشگاه علوم انسانی، ۱۶مهر ۹۳

در ضمن فرانسه هم شبیه همین جا فلسفه برای کودک وارد سیستم آموزش و پرورش نشده است و مدارس دولتی یا خصوصی خودشان به عنوان فوق برنامه آن را در برنامه‌ی مدرسه‌ی خودشان جا می‌دهند. 

پ.ن: حاشیه‌ی امیدوار کننده‌ی  این کارگاه این بود که یکی از بچه‌های کارگاه و نشست‌های ماهانه (خانم زنجانیان) بسیار از نوشته‌های وبلاگم تشکر کرد و گفت چندین بار خواسته است کامنت بگذارد اما نتوانسته است. به قدری تعریف کرد که فکر کنم اگر تا ده سال دیگرهیچ کس نظری درباره‌ی نوشته‌هایم ندهد بتوانم امیدوارانه به نوشتن ادامه دهم.