تهران یادم رفته بود از بس که مواظب بودم به شهرهای دیگر احترام بگذارم. تهران شهر من است، من دوستش دارم، یادم رفته بود می‌توانم شبیه کسی که شیرازی است و به شیراز افتخار می‌کند به تهران افتخار کنم. من تهران دود گرفته‌ی شلوغ را دوست دارم. دلم برای تهران تنگ شده است. دلم می‌خواهد تهران را طور دیگری ببینم، آن طوری که دلم برایش تنگ شده است. فردا صبح که بیدار شوم، اول به تهران روز به خیر خواهم گفت...

۱۳۹۳/۸/۱ پنج شنبه شب