ما اجازه نمی‌دهیم کیفیت فنا‌پذیری حیات بی‌معنا جلوه کند و روایت محصول این امتناع است. محصول پافشاری لجوجانه ما بر معنا بخشیدن به جهان و زندگی‌مان.
برگ

Tuesday, March 17, 2015

دوست دارم سه‌شنبه‌ی آخر اسفند
از زیر کرسیِ تنهایی‌ام 
نبودنت را بکشم بیرون
بیاندازم کف اتاق
شعر بپاشم روش 
کبریت بزنم 
و از آتش یک سال انتظار
بپرم...

سید محمد مرکبیان

۲۶ اسفند ۹۳ ‌سه‌شنبه

1 comment:

Shahai3eh said...

انگار داستان زندگی من بود این شعر...