کادوی تولد، تکراری‌ترین، غیر تکراریِ عالم

 امروز کیمیای دوست داشتنی و  به قول کمند، نازنین، کادوی تولدم را داد ولی بهم گفت که روز تولدم بازش کنم.  بهش گفتم باشه حتما روز تولدم بازش می‌کنم و واقعا هم بازش نکردم و نخواهم کرد تا روز تولدم. کاغذ کادویش به این باحالی است، بی‌تردید خودش هم دوست داشتنی خواهد بود. کادوهای تولدم، از یکی دو ماه قبل از تولدم شروع می‌شود و تا یکی دو ماه، مانده است به تولد بعدی ادامه دار است. افتخار این آخری یعنی ده ماه پس از تولدم، برای دوست عزیزم، آزاده است. یک ماه پیش به شوهرش گفته بود امسال می‌خواهم کادوی فائزه را زودتر ببرم و در قراری که با هم داشتیم با خودش آورده بود، اما در ماشین شوهرش جا گذاشته بود. بهش گفتم: خودت را به دردسر  نینداز به این تاخیر، هم من عادت کرده‌ام هم تو، هم روزگار.