در تکمیل پست پیشین‌ام:

می‌پذیرم که تمایل به تمجید شدن پایان ندارد. حرف من فقط درباره‌ی تکرار شدن در یک بُعد است. من صرفا بخش کسالت‌‌بار قضیه مد نظرم بود اتفاقا یکی از ویژگی‌های زنانه همین میل به زیباتر شدن و آشکار کردنش است که اگر نباشد عالم چیزی کم دارد. اما الان داشتم فکر می‌کردم  همان طور که شیوه‌های متفاوت نوشتن و درباره‌ی موضوع‌های متفاوت نوشتن، برای من کسالت بار نیست، حتما و این‌گونه است که شیوه‌های متفاوت لباس و آرایش و تظاهر کردنش هم برای کسی که دوست دارد کسالت بار نیست من با لباس و آرایش و زیبایی مخالف نیستم اما معتقدم باید در کنارش به صدها چیز دیگر هم آراسته بود که اگر یک روزی تب کردی و زرد شدی یک حرف دیگری جز ظاهرت برای گفتن داشته باشی که به اندازه‌ی زیبایی ظاهرت جذاب باشد. ضمن اینکه با آن طرفش هم مخالفم که فیلسوف و دانشمند باشی و از ظاهرت غافل. خیلی هم از آدم انرژی می‌برد که بخواهی همه را با هم داشته باشی ولی به نظرم گریزی از آن نیست.