ترس و لرز

۱

صبح بود، از خواب بیدار شد، صبحانه خورد، در آینه به سر و وضع خود نگاهی انداخت، به نظر عاشق می‌آمد. رفت و دید و برگشت، شاد و عاشق.

۲

صبح بود، از خواب بیدار شد، صبحانه خورد، در آینه به سر و وضع خود نگاهی انداخت، به نظر خسته می‌آمد. رفت و دید و برگشت، نا امید و خسته.

۳

صبح بود، از خواب بیدار شد، صبحانه خورد، در آینه به سر و وضع خود نگاهی انداخت، به نظر عاقل می‌آمد. با خود گفت: اشتباه است، به دنبال یک اتفاق راه بیفتی اشتباه است، تمام راه با خود گفت اشتباه است، ندید و نگفت و نشنید، از همان راهی که رفته بود برگشت، راضی و عاقل.

۴

صبح بود، از خواب بیدار شد، صبحانه خورد، در آینه به سر و وضع خود نگاهی انداخت، به نظر

افسرده می‌آمد. رفت و دید و برگشت، نگران و افسرده.

۵

صبح بود، از خواب بیدار شد، صبحانه خورد، در آینه به سر و وضع خود نگاهی انداخت، به نظر

مُرَدد می‌آمد. با خود هیچ نگفت. رفت و دید و از سر دو راهی برگشت، غمگین و مُرَدد.

۶

صبح بود، از خواب بیدار شد، صبحانه خورد، در آینه به سر و وضع خود نگاهی انداخت، به نظر

دلتنگ می‌آمد. رفت و دید و برگشت، تنها و دلتنگ.

۷

صبح بود، از خواب بیدار شد، صبحانه خورد، در آینه به سر و وضع خود نگاهی انداخت، به نظر

او می‌آمد. پیش از آنکه برود و ببیند و برگردد همه او بود خود او!

پانزدهم آبان ۹۳ پنج‌شنبه صبح

پست مرتبط (و می‌گذرم از همه‌ی پست‌های مرتبط دیگر): پانزدهم آبان نود و دو