پرانتزهایی که ملاصدرا نبسته است

من زیاد فلسفه‌ی اسلامی، نخوانده‌ام، تمام این سال‌ها در حد واحدهای دانشگاهی و نه بیشتر. این روزها، به سبب یکی از واحدهایم، بخشی از اسفار ملاصدرا را می‌خوانیم. متنی که به نظرم پر از پرانتزهایی است که باز شده است و گاه بسته هم نشده است. به این پرانتزهای باز شده‌ی بسته نشده که می‌رسم به رسم و شیوه و آداب و رسوم کلاس‌های p4c ناخودآگاه در دلم می‌گویم: صدرا پرانتزی را که باز کرده‌ای ببند برگرد به پیش از پرانتز و بحث پیش از پرانتز را ببند! یا می‌گویم: من با صدرا مخالفم چون پرانتزی را که باز کرده است نبسته است یا تصور می‌کنم زمان ارزیابی کارش است می‌گویم: صدرا قوت‌اش این بود که محرک‌اش خیلی تفکر برانگیز بود. ضعفش این بود که حواسش به پرانتزهایی نبود که باز کرده بود.