عشق که گویا هوسی هست و نیست...!

کنج دلم یاد کسی هست و نیست...!

شعله پرواز بسی هست و نیست...!

چشم به قفل قفسی هست و نیست...!

مژده فریادرسی هست و نیست...!

آمده بودم که کنم بندگی...

در سر من دولت سازندگی...

عشق بیاید... من و پایندگی...

می‌رسد و می‌گذرد زندگی...

آه که هر دم نفسی هست و نیست...

در سر من فکر تو و درد عشق...

باغچه و باد و من و گرد عشق...

مسجد و منبر همه بر پند عشق...

حسرت آزادی‌ام از بند عشق...

اول و آخر هوسی هست و نیست...

بر در این خانه قفس می‌کشم...

داد من از دست هوس می‌کشم...

بر سر تابوت جرس می‌کشم...

مرده‌ام و باز نفس می‌کشم...

بی‌تو در این خانه کسی هست و نیست...

آدم احساس دلم خسته است...

پنجره‌ام رو به تو وابسته است...

هر که مرا دید ز من رسته است...

کیست که چون من به تو دل بسته است...

مثل من ای دوست بسی هست و نیست...

نیما درویش

۱۰ آذر ۹۳ دوشنبه