امروز به توصیه‌ی دوست خوبم، عترت، رفتم کارگاه داستان نویسیِ آقای جزینی. چون عترت، دوره‌ی دوم بود من هم نشستم سر همان دوره. ساعت بعدش دوره‌ی اول، جلسه‌ی نخست‌اش بود، آن را هم نشستم که ببینم از اول شروع کنم یا نه؟ دقیقا همان کلاسی بود که دنبالش بودم و تصمیم گرفتم از دوره‌ی اول شروع کنم. دیگر اینکه خیلی از نکته‌ها، دقیقا همان چیزهایی بود که بر اثر زیاد نوشتن، درباره‌ی نوشتن، بهشان رسیده بودم و همین به سرعت پیشرفتم خیلی کمک می‌کند. چیزهایی که من بهشان رسیدم، حالا منظم و کارشناسی شده و دقیق و مرحله به مرحله گفته می‌شود و به صورت کارگاهی سر کلاس تمرین هم می‌کنیم. اگر امشب این همه خسته نبودم مفصل درباره‌اش می‌نوشتم. اما باشد وقتی دیگر...