در آغاز کلمه بود، کلمه نزد خدا بود، کلمه خدا بود

واژه‌ها، فرد اند و با هم و به کمک هم جماعتی می‌شوند که می‌توانند روحت را مچاله کنند یا از هر سمت و سویی کش دهند. شاید  اینکه ما کسانی را پس می‌زنیم که فال بد می‌زنند تاثیر رفتار واژه‌هاست بر روی ما. واژه‌ها فقط واژه‌ نیستند، واژه‌‌‌‌‌‌‌ها حال ما را خوب می‌کنند، حالمان را بدتر می‌کنند، حالمان را می‌گیرند، حالمان را خوش می‌کنند. ما شبیه واژه‌ها می‌شویم حتی به لحاظ جسمی و ظاهری! در یک اخبار علمی فرهنگی شنیدم که توهین و تحقیر بیش از اندازه‌ی یک نفر باعث می‌شود او زانو درد بگیرد، یک روان‌پزشک در یک برنامه تلویزیونی می‌گفت از نظر ما غر زدن نوعی از کتک زدن است. شاید اگر به صورت یک تحقیق جدی به دنبالش برویم موارد خیلی بیشتری از تاثیر کلام بر جسم پیدا کنیم. امشب فکر می‌کردم همان‌طور که ما شبیه خودمان هستیم نه شبیه دیگری‌ها، واژه‌ها هم شبیه خودشان هستند برای نمونه، واژه‌ی عصبانیت عصبانی است و به مرور تو را هم عصبانی می‌‌‌‌‌‌‌‌کند.