ما اجازه نمی‌دهیم کیفیت فنا‌پذیری حیات بی‌معنا جلوه کند و روایت محصول این امتناع است. محصول پافشاری لجوجانه ما بر معنا بخشیدن به جهان و زندگی‌مان.
برگ
Thursday, July 03, 2014
منم همین طور
«با بازوهای آویزان همینطور می‌نشینم و یا با
بی‌شوقی چند کلمه چیز می‌نویسم؛ خمیازه می‌کشم، منتظرم شب بیاید. هوا که تاریک
بشود، من و اشیا از برزخ بیرون خواهیم آمد.» (ص ۸۳)
تهوع، ژان
پل سارتر، برگردان امیر جلال الدین اعلم، نشر نیلوفر، چاپ دوم ۱۳۶۵
No comments:
Post a Comment