هنوز هم بعد از این همه سال با ایام امتحان و روزهای امتحان کنار نیامده‌ام، هنوز هم پیش نیامده است که با دل آرام وارد این ایام شوم و با دلی آرام‌تر آن را سپری کنم. هنوز هم روزهایِ پیش از امتحان و روزهای امتحان، هر روزش جداگانه، یک جورهایی یوم‌الحسرت است. شاید در دو ترم باقی‌مانده تلاش کردم که هیچ حسرتی بابت هر چیزی که به امتحان مربوط می‌شود بر دلم نماند. شایدم، اما رنگ‌و‌بوی  همه‌ی شنبه‌های معروف آغاز یک تصمیم بزرگ را دارد.