چند سال پیش وقتی برای اولین
بار وارد پیاده راه پانزده خرداد شدم چند قدم که رفتم بی درنگ گفتم چه سکوتی!
امروز وقتی برای انجام کاری از
سمت خیابان خیام وارد این پیاده راه شدم باز هم این سکوت را دیدم و شنیدم. می گویند، راست یا دروغ، این خیابان در طی روز پر رفت و آمد ترین خیابان جهان است. اما
از زمانی که این خیابان سنگ فرش شد و شد پیاده راه تمام این ازدحام و رفت و آمد و داد
و ستدها و چوب های حراج بر زمینه ای از سکوت
است. باورش سخت است و هر بارکه گذرم به آنجا می افتد حس می کنم تنها من این سکوت
را می شنوم. برای شنیدنش باید درست از سمت خیابان خیام وارد پانزده خرداد شوی و
آهسته آهسته قدم برداری تا به سمت دیگر برسی درست وقتی که می رسی به تقاطع پانزده
خرداد با ناصر خسرو و پیاده راه تمام می شود رو به روی مسجد امام که برسی می فهمی
از کدام سکوت و آرامش می گویم
No comments:
Post a Comment