روزم را عالی شروع کردم در اوج خستگی می خواهم از خوشحالی هم بمیرم. رفتم دانشکده ی سینما و بعد از آنجا به کارهای دیگرم رسیدم روز شلوغی داشتم به اندازه ی موهای سرم حرف زدم دلم می خواهد یک هفته به احترام خودم سکوت کنم به طرز باورنکردنی تلفنم دائم زنگ می خورد و من که به این همه زنگ عادت نداشتم هربار نمی توانستم پیش بینی کنم ممکن است الان چه کسی با من کار داشته باشد  از پیشنهاد شغل و دعوت برای مهمانی....... تا اصلاح پاره ای از نوشتارها.  با اینکه خیلی دوست دارم یک روزی استاد دانشگاه بشوم امشب فکر می کردم حتما استادهای دانشگاه روزهایی که تمام وقت تدریس دارند شب که می روند خانه بیشتر دوست دارند سکوت کنند یک بخش بسیاری از استراحتشان سکوت کردن است سکوتی که برای خود آنها  معنی دار است و کسی متوجه مزه ی این سکوت نمی شود جز خودشان دبیرستانی که بودم در مهمانی ها به خصوص در خانواده ی مادریم  مجلس گردانی می کردم از اینکه همه چیز حول محور بودن من بچرخد لذت می بردم در عین حال خودخواهی و غرور بی جا نداشتم همه را دوست داشتم و همه هم به من محبت ویژه ای داشتند و دارند که برایم بسیار و بسیار ارزشمند است و سعی می کنم قدر محبت ها را بدانم.  یعنی دور هم که جمع می شدیم همواره دوست داشتم تعریف کردنی های تعریف کردنیم را تعریف کنم بیشتر هم دوست داشتم خنده دارهایش را بگویم اما فلسفه که خواندم آرام آرام کم صحبت شدم منزوی شدم نمی فهمیدم چه بلایی دارد سرم  می آید جهان بینی   جدید ی بود که کم کم در ذهن و روان و افکارم راه خود را باز می کرد و من نمی فهمیدم از کجا می خورم ،  با یافته هایم در عالم خود تار و پود جدیدی از عالم می بافتم و حالا پس از ده سال فلسفه خواندن این عالم را  دوست دارم عالمی که برای خود خودم است و هر روز در حال شدن است سکون ندارد امروز تلاقی   نحوه ی بودنم پیش از فلسفه خواندن و پس از فلسفه خواندن بود حالا دیگر دوست دارم به سمتی بروم  که هر دو را با هم داشته باشم: "مردم داری و مهربانی و مجلس گردانی و محبت " و "معرفت و شناخت و عمیق بودن در مسائل". دوست دارم فلسفه را با همه ی عقلانی بودنش به زندگی روزمره با همه ی خوشی ها و ناخوشی هایش به گونه ای گره بزنم که در نوع خودش منحصر به فرد باشد بگویید که می توانم