آیا جای فلسفه برای کودکان در مدرسه است؟

قسمت نخست

نویسنده: جانا مورلون

برگردان:آبرینه یعقوبیان

در ژوئن 2000در کانادا در پنجمین کنفرانس حلقه ی کندوکاو در آمریکای شمالی این نوشته به عنوان یک نوشته ی پژوهشی ارائه شد.

چگونه پرنده ای که از شادی فریاد برمی آورد

می تواند در قفسی بنشیند و آواز سر دهد؟

درکدام زمان که ترسها او را می آزارند

بال های نرم و نازکش را می بندد

و جست و خیز سرشار از تازگی اش را از یاد می برد؟

ویلیام بلیک، سرود کودک دبستانی

من می خواهم درباره ی رابطه ی میان فلسفه برای کودکان و مدرسه بگویم. زمانی که از مدرسه سخن می گویم منظورمن از کودکستان تا دبیرستان است به ویژه مدرسه های دولتی ایالات متحده مد نظر من می باشد(با این وجود چیزی که باید بگویم در شرایط دیگری نیز به کار گرفته خواهدشد)

به شکل ویژه ای، ناهمسانی میان قانون های اساسی فلسفه برای کودکان و ویژگی های کلی حاکم بر آموزش در مدرسه مرا به خود می کشاند.

پایه ی فکری من آن است که پرداختن به فلسفه برای کودکان و حلقه ی کندو کاو باعث ایجاد دگرگونی است این ما را وا می دارد تا نگرش خود را هم درباره ی کارکرد آموزش و هم درباره ی نوع آن، دوباره مورد ارزیابی قرار دهیم. در پایان من بر این باورم که فلسفه برای کودکان با آشکارسازی روش هایی که در آن آموزش سازمانی برای آموزش و پرورش کودکان ناموفق بوده است سرشت مدرسه را به پرسش می گیرد. از اینرو من مطمئن نیستم که در اساس فلسفه برای کودکان به مدرسه تعلق دارد از این رو نام نوشته را چنین چیزی برگزیدم اما در ساختار پرسشی طرح شده است پرسشی که من درباره ی آن گیجم و خیلی درباره ی آن فکر کرده ام.

من یک نظر ویژه در این پرسش طرح کرده ام کانون فلسفه برای کودکان را در سیاتل می گردانم و بیشترین کار ما در مدارس دولتی است من زمان زیادی را برای تدریس در مدارس و کار با آموزگاران مدیران و والدین می گذرانم تا فلسفه برای کودکان را وارد کلاس ها کنم سه فرزند خردسال هم دارم ما چنین اندیشیدیم که پسرانمان را به مدرسه نفرستیم بیشتر به دلیل جنبه هایی که در این جا درباره ی آن سخن می گویم به جای آن آنها در خانه  و در دنیای بیرون از خانه آموزش می بینند من یک کلاس فلسفه را به شکل خانگی با یک گروه از دانش آموزان 8تا12سال که پسر خودم نیز از آنان است اداره می کنم

با طرح سه تفاوت اصلی شروع خواهم کرد که بین فلسفه برای کودکان-به گونه ای که من آن را درک می کنم-و روش فراگیر در مدرسه که در آن فلسفه برای کودکان گاهی تمرین می شود، هست. البته تمایزهای دیگری هم وجود دارد

ادامه دارد....