وقتی کسی عزیز از دست می‌دهد، وقتی دارند عزیزش را  به خاک‌ می‌سپارند، هیچ وقت از سر خاک بلندش نکنید تسکین و تسلا نیست، بلای جان و روح و روان است. نترسید! خاک، خودش آدم را برمی‌گرداند به زندگی، با یک دنیا دلتنگی و بغضی که همیشه جا خوش می‌کند در گلویت... خاک، کار خودش را بلد است وقتی عزیزت را تنگ می‌گیرد در آغوش، سرد ات نمی‌کند نا امیدت می‌کند...