همه‌ی روابط انسانی بر پایه‌ی محبت و انصاف است که تداوم دارد. این دو اصل باید یادم باشد در هر نقشی که هستم یا خواهم بود اعم از استاد، عمه، همسر، زن عمو، زندایی، عروس، خواهر شوهر، دوست، تسهیل‌گر، دانشجو و هزاران نقش دیگر...

پ.ن: واژه‌ی انصاف را بسیار به کار می‌بردم، خوب می‌دانستم انصاف نداشتن یعنی چه! این روزها اما و مدت‌هاست با خودم می‌گویم ارسطو چقدر بزرگ است که در زمان‌هایی این همه دور با این ظرافت و دقت، در بحث‌های اخلاق، حواس‌اش به انصاف بوده است.