خوب است با گوش تو دنیا را شنیدن

گاهی تو را در کوچه‌ی شعر دیدن

آهوی بازیگوش چشمان تو بودن

هی لابه‌لای حرف‌های تو دویدن

این زندگی با ما نمی‌سازد وگرنه

ما را چه به از چشم‌های تو بریدن

باری است بی تو زندگی بر شانه‌هایم

سخت است گاهی این نفس‌ها را کشیدن

بی تو کماکان می‌تپد این قلب خسته

نه... نه فرق دارد این تپیدن با تپیدن

شیرینی تلخی که در دلتنگی ماست

در هیچ جایی نیست حتی در رسیدن

وقتی به راهت مومنی، رنجی ندارد

سقراط بودن... شوکران را سر کشیدن

خوب است با گوش تو دنیا را شنیدن

۱۲ آذر ۹۴ پنج‌شنبه

۱۵

پ.ن: آن روز ایران نبودم، رفته بودم تا سر کوچه برگردم... فکر کنم هنوز برنگشته‌ام...