یکی از حماقت‌های بزرگ عالم، افتخار کردن به چیزهایی است که در به دست آوردنش هیچ نقشی نداشتیم. پُز دادن و فخر فروشی به دیگران برای چهره‌ی زیبا، شهر و محله، خانواده‌ای که در آن به دنیا آمده‌ایم، قد و بالای رعنا، حتی اخلاق نیکو اگر به ارث برده باشیم و برای داشتن‌اش هیچ تلاشی نکرده باشیم و خیلی چیزهای دیگر... ما ممکن است به تعداد انگشتانِ دست هم چیزهایی برای افتخار کردن نداشته باشیم... اما دنیا پر است از افتخارهای احمقانه...